Voetproblemen
Eelt
Eelt is een natuurlijke reactie van de huid op extra druk. Personen die veel tillen of zwaar werk met de handen verrichten hebben - als natuurlijke bescherming - eelt aan de handen. Overmatig eelt aan de voeten geeft vaak aanleiding tot vervelende klachten.
Eelt aan de voeten als bescherming.
Eelt is een natuurlijke reactie van de huid op extra druk, het vormt een natuurlijke beschermlaag. Aan de voeten hebben we ook een dergelijke beschermlaag bijvoorbeeld op de bal en onder de hiel, en de plaatsen waarop wij staan, de "drukpunten".
Overtollig eelt aan de voeten.
Bij veel mensen wordt deze beschermlaag te dik en gaat pijn doen bij het lopen. Dan hebben we te maken met overtollig eelt, vaak in combinatie met likdoorns. Dit eelt kan door de pedicure deskundig worden teruggebracht tot de normale dikte en eventuele likdoorns worden verwijderd.
Eelt door verkeerd schoeisel.
Ook kan eelt ontstaan door de druk van de schoen boven op de tenen of teentoppen, met als gevolg: kans op pijnlijke likdoorns. Meestal is dan de schoen de oorzaak, deze is te klein of te nauw. Ook te wijde schoenen kunnen eelt veroorzaken omdat er dan een constante wrijving is tussen de huid en de schoen. Goed passende schoenen zijn dus heel belangrijk om extra eeltvorming aan de tenen te voorkomen.
De Pedicure
Heeft u last van overmatig eelt dan adviseren wij u een pedicure te bezoeken. Deze zorgt niet alleen voor het eenvoudig verwijderen van overtollig eelt, waardoor u weer op 'wolken' loopt, maar die kan ook deoorzaken daarvan bepalen en eventueel preventieve maatregelen adviseren.
Kloven
Kloven zijn plekken waar de huid ingescheurd is. Deze inscheuringen van enkele millimeters en soms wel een centimeter lang zijn, aan de oppervlakte breder dan in de diepte. Oorzaak is vaak een droge huid of juist een verweekte huid. Aan de hiel ontstaan kloven wanneer de huid extra droog is, meestal in combinatie met overmatige eeltvorming en of wrijving. Aan de tenen ontstaat het door een verweekte huid.
Vochtige kloven tussen of onder de tenen
Deze ontstaan door een verweekte huid door overmatige transpiratie of door langdurig contact met water. Een belangrijke oorzaak is vaak een schimmelinfectie. Deze moet eerst worden behandeld met door de arts voorgeschreven medicamenten. Daarbij is het zaak de huidomgeving zo schoon en droog mogelijk te houden. Minstens elke dag wassen en na het wassen tussen de tenen goed af te drogen, telkens schone sokken en wisselen van schoenen, zodat die ook gelegenheid krijgen om te drogen. Bij vochtige kloven is de behandeling erop gericht zoveel mogelijk infecties te bestrijden.
Bij kloven door schimmelinfectie in een vergevorderd stadium zal de pedicure u adviseren de huisarts te raadplegen. Bij misvorming van de tenen kan de pedicure antidrukmiddelen of orthesen aanbrengen om de afstand tussen de tenen te vergroten, waardoor verweking niet opnieuw kan optreden.
Droge kloven aan de hiel
Een verminderde talgafscheiding en een beperkte transpiratievorming kunnen de oorzaak zijn van kloven aan de hiel. De elasticiteit van de huid is afgenomen en leidt daardoor tot scheurvorming. Door een voortdurende belasting kunnen de kloven dieper worden en daarbij gaan ontsteken of zelfs bloeden. In dit stadium is het een behoorlijk pijnlijke aandoening. Bij droge kloven wordt zoveel mogelijk overmatig eelt verwijderd, voornamelijk aan de randen van de kloven. Dit is belangrijk om het herstel van elasticiteit van de huid te bevorderen. Het is aan te bevelen om de voet dagelijks met een vette creme te behandelen.
Likdoorns
Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een sterke eeltvorming op een klein gebied van de huid. Het is een misverstand te denken dat een likdoorn een wortel heeft. Een likdoorn groeit van buiten naar binnen. Dat wil zeggen dat het gevormde eelt door de druk van de schoen op een kleine ruimte naar binnen wordt gedrukt in een kegelvorm. Door de kegelvorm, met de punt naar binnen, doet de likdoorn pijn als men er op drukt.
De pedicure
Een pedicure kan deze likdoorn verwijderen. Als er aan de oorzaak niets wordt gedaan, bijvoorbeeld door het model of type schoen te veranderen, is het logisch dat zich op den duur weer een likdoorn vormt.
Voetwratten
Een gewone voetwrat is een virusinfectie en lijkt vaak op een likdoorn. Voetwratten worden - net als wratten op andere plaatsen van het lichaam - veroorzaakt door een virusaandoening. Op de voetzool zijn wratten door het lichaamsgewicht plat.
Verschil wrat en likdoorn
Wratten en likdoorns zijn vaak lastig te onderscheiden. Het verschil tussen een wrat en een likdoorn is dat een wrat bij zijdelingse druk pijn doet en een likdoorn als men er bovenop drukt.
Besmetting en genezing
Voetwratten zijn zeer besmettelijk. De gewone wrat komt meestal voor op jongere leeftijd. De ouderdomswrat is een bruinachtige woekering van diverse afmetingen en kan overal op de huid voorkomen, ook op de voeten. Wratten verdwijnen op den duur vanzelf, hoewel dit soms jaren kan duren.
Behandeling
Daar er bij een voetwrat altijd sprake is van weefselwoekering, zal een pedicure niet eerder behandelen dan met toestemming van de huisarts. Wanneer de huisarts heeft vastgesteld dat de voetwrat door de pedicure kan worden behandeld (eventueel door een chemische pakking), kan deze overgaan tot behandeling en bij pijnklachten eventueel antidrukmiddelen toepassen ter hoogte van de voetwrat.
Ingegroeide nagels
Een ingroeiende teennagel (vaak aan de grote teen) kan bijzonder pijnlijk zijn en ontstaan vaak door slecht passende schoenen, het verkeerd - te kort - knippen van de nagel in combinatie met een weke nagelomgeving door veel baden of transpiratie. Zijwaartse druk van te smalle schoenen dringt de nagelwal over de nagel heen. Bovenwaartse druk door schoenen met te weinig ruimte in hoogte voor de tenen, duwt de nagel dieper in het nagelbed.
Knippen
Als de nagel te kort wordt geknipt geeft dat schijnbaar een verlichting vanwege drukvermindering. Maar meestal zijn dan de gevolgen erger dan de kwaal. Het zachte gedeelte van de teentop kan zich dan over de teennagel krullen, zodat het ingroeien weer opnieuw begint. Nagels hebben juist een beschermende werking voor de zachte teentoppen. Een andere veelgemaakte fout is, dat men de hoek van de nagel schuin weg knipt. Dit om direct pijnverlichting te geven. Hierdoor kan de nagel steeds dieper in het zachte weefsel van de nagelwal binnendringen. Vaak is er ook nog sprake van een beschadiging door knippen, waardoor zich als het ware een scherpe splinter vormt welke nog gemakkelijker in het zachte weefsel dringt. Wanneer uiteindelijk de nagel dieper in het zachte weefsel binnendringt, ontstaat er een ontsteking en in het ergste geval een bacteriele infectie. De huid wordt dan rood, glanzend en gespannen. Het gevolg is een kloppende pijn in de teen die gevoelig is bij de minste aanraking.
Behandeling
U wordt geadviseerd niet zelf langdurig te proberen een ingroeiende nagel te behandelen. De pedicure heeft daartoe instrumenten en medicamenten en kan er voor zorgen dat de nagel optimaal glad wordt gemaakt en eventueel dunner gefreesd. Bovendien kan de pedicure er voor zorgen dat de nagel drukvrij komt te liggen. Verder zijn er diverse technieken voorhanden om herhaling van ingroeien te voorkomen.
Voorkomen beter dan genezen
Dit gaat zeker op voor een ingroeiende nagel. Wanneer u aandacht schenkt aan de volgende punten kunt u deze pijnlijke aandoening voorkomen: knip teennagels altijd recht en niet te kort knip nooit hoekjes van de teennagel rond af vijl ook de teennagels netjes glad zoals uw vingernagels draag schoenen die voldoende ruimte bieden aan de tenen, zowel in breedte als in hoogte. heeft u teennagels die de neiging hebben aan de zijkanten naar binnen te krullen, laat een pedicure u dan adviseren over de mogelijkheden om de nagelgroei te reguleren.
Schimmelnagels
Schimmelnagels worden vaak kalknagels genoemd, maar heten officieel mycosenagels. Bij schimmelnagels vertoont de nagelplaat verkleuringen zoals witte tot gele/bruinachtige strepen. De lengtegroei van de nagel is geremd en het gevolg hiervan is dat de dikte van de nagel toeneemt. De aandoening aan de voetnagels begint vaak aan de grote teen. Als er geen behandeling plaatsvindt worden vaak ook de andere nagels aangetast.
Ontwikkeling van een schimmelnagel
Een schimmelinfectie van de nagel gaat als volgt:
- de nagel krijgt eerst een witte of gele kleur
- de nagel verandert van wit of geel naar geelbruin
- de nagel verdikt, wordt hobbelig en brokkelig
- de nagel kan geheel of gedeeltelijk loslaten
Komt veel voor
In Nederland lijdt naar schatting circa 26% van de bevolking aan een schimmelinfectie aan de nagels. Mannen en vrouwen lopen ongeveer een gelijk risico op het krijgen van schimmelnagels. De kans neemt toe naarmate men ouder wordt. Ook risicogroepen - bijvoorbeeld diabetici - hebben vaak last van schimmelnagels. De gevolgen zijn: last bij het lopen, pijn en een onnodig schaamtegevoel.
Wanneer krijg je het
Iemand met een gezonde huid en gezonde nagels heeft meestal een prima afweer tegen schimmels. Het is een misverstand te denken dat schimmelinfecties ontstaan door slechte hygiëne. Schimmelnagels ontstaan eerder als gevolg van slecht groeiende, vochtige of beschadigde nagels. Onder die omstandigheden kunnen schimmels zich gemakkelijk verspreiden. De sporen van schimmels bevinden zich overal in onze omgeving en we komen er dus gemakkelijk mee in contact. Vooral in gemeenschappelijke ruimtes zoals douches, zwembaden, sporthallen en sauna's. Wanneer u daar op blote voeten rondloopt, komt u bijna onvermijdelijk in contact met schimmelsporen. Als u vervolgens uw voeten onvoldoende afdroogt en/of overmatig transpireert, is de kans op het krijgen van een schimmelinfectie groot. U bent zelf dan weer een bron voor nieuwe infecties.
Preventie
Wat u zelf kunt doen om de kans op besmetting zo klein mogelijk te houden:
- gebruik niet te veel zeep en spoel zeepresten grondig af
- desinfecterende zeep is niet effectief tegen schimmels
- droog uw voeten zorgvuldig, vooral tussen de tenen
- draag bij voorkeur sokken van wol of katoen
- draag goed passende - leren - schoenen
- wissel schoenen regelmatig en laat ze luchten
- draag altijd slippers in openbare wasgelegenheden of sportruimtes
Genezing
Een schimmelnagel geneest nooit vanzelf. Wanneer de nagel door schimmel is aangetast, kan deze infectie zich langzaam uitbreiden. Vaak is er tegelijk sprake van voetschimmel tussen de tenen (in de volksmond "zwemmerseczeem" genoemd), hierbij kunnen pijnlijke kloofjes ontstaan.
Behandeling
De behandeling van een schimmelnagel is lastig en kan wel 6 tot 12 maanden duren. Bij een hardnekkige schimmelinfectie kan aan de hand van schimmeldiagnostiek bepaald worden of er voor deze schimmel medicijnen ingenomen moet worden. Uiteraard volgens het voorschrift van de arts. Naast de voorgeschreven middelen moeten de schoenen aan de binnenkant worden behandeld met een schimmeldodend middel. Uit voorzorg om te voorkomen dat schimmelsporen zich in de schoenen nestelen en zodoende herinfectie veroorzaken. Een pedicure kan de dikke en soms pijnlijke schimmelnagels dunner maken/frezen, wat de genezing bevordert. En door behandeling met het juiste middel ziet men vaak al na een paar weken resultaat: de nagel wordt zachter, beter van kleur en beter te behandelen.
Voetschimmel
Voetschimmel wordt ook wel zwemmerseczeem genoemd. Veel mensen hebben last van deze soms jeukende huidaandoening. Een voetschimmel kan worden opgelopen in gezamenlijke doucheruimtes, kleedkamers en zwembaden. In een warm en vochtig klimaat voelen en ontwikkelen schimmelsporen zich het best, zodat genoemde ruimtes een bron van (her)besmetting vormen. Ook overmatig zeepgebruik en niet voldoende afdrogen van de voeten (vooral tussen de tenen) draagt bij aan het ontstaan van een schimmelinfectie.
Verzorging
Een pedicure kan in een vroeg stadium de schimmel herkennen, en in dat geval kan een eenvoudige behandeling met een antischimmelmiddel nog afdoende zijn. Behalve de huid moeten ook alle schoenen behandeld worden met schimmeldodend middel. Dit zal heel regelmatig en consequent moeten plaatsvinden om te voorkomen dat men zichzelf telkens opnieuw besmet. In een vergevorderd stadium zijn deze maatregelen niet meer afdoende en is het raadzaam de huisarts te raadplegen. Deze kan een medicijnenkuur voorschrijven die schimmels doden.
Pedicure
Eigenlijk is een regelmatig bezoek aan de pedicure een 'must' wanneer u wilt voorkomen dat een schimmelinfectie zo uit de hand loopt dat niet alleen uw huid maar ook uw nagels aangetast raken. De pedicure inspecteert uw voeten en geeft adviezen om de voeten en voethuid in optimale conditie te houden. Voorkomen is beter dan genezen en dat gaat zeker op voor schimmelinfectie.
Blaren
Een veel voorkomend probleem bij sporters zijn blaren. Tegen druk en wrijving verdedigt de voethuid zich door eeltvorming. Hevige wrijving geeft echter een soort noodmaatregel door blaarvorming.
De eerste 24 uur
Een blaar is een beschermend vochtkussen met een blaasje, gevormd door de bovenste huidlaag en een bodem bestaande uit de onderste huidlaag. De blaarbodem vormt in 24 uur een nieuw huidlaagje. Het is van groot belang voor een snelle genezing en het voorkomen van infectie dat de blaar gedurende die eerste 24 uur gesloten blijft. Dit betekent wel dat u 24 uur last kunt hebben van een pijnlijke blaar.
Behandeling
Een blaar geneest sneller als deze heel blijft, maar het vocht er wel uit wordt gehaald. Om daarbij het gevaar van infectie te voorkomen wordt het gebied rondom de blaar ontsmet. Vervolgens wordt aan de zijkanten een kleine opening gemaakt, bijvoorbeeld met een gedesinfecteerde naald, en wordt het vocht met een steriel gaasje uit de blaar gedrukt. Zorg ervoor dat al het vocht afloopt en het "blaardak" verkleeft met de blaarbodem. Het losse stuk huid mag beslist niet worden verwijderd, omdat er dan een infectie kan ontstaan. Plak de blaar daarna strak af met een pleister (zonder gaas). In de meeste gevallen kan men daarna gewoon weer verder lopen of sporten.
Voorkom blaren bij sporten
Vooral in het begin van het seizoen treden blaren op, wanneer de huid enige tijd niet aan druk of wrijving was blootgesteld. Neem daarom vooral in deze periode beschermende maatregelen. Plak gevoelige huidgebieden af tijdens training en wedstrijden met bijvoorbeeld hecht pleister (dus zonder verbandgaas). De schoen wrijft dan tegen de pleister in plaats van de huid. Om blaren te voorkomen moeten sportschoenen goed aansluiten.
Advies
De ProVoet pedicure kan in ieder geval de voeten in goede conditie houden.